من از عشق آموختم
وفاداری را..........
از دریا آموختم
بی کرانه بودن را......
ازنسیم آموختم
نوازش دلبرانه را..........
از کوه آموختم
ایستادگی را.........................
اززن آموختم
دوستت دارم ها را...........
ازکودک آموختم
زلالی و پاکی ذهن را..........بی پیرایگی را.................
از خردمندان آموختم
آزاداندیشی را
اولین آموزگار من ........مادر بود
اوبمن آموخت درس عشق را........عاشقی را........فداکاری را.......دلباختگی را.......جان فدایی را
اندیشه جان با درودی گرم.............................***
بدرستی که مادر در عشق.......سخن نخست و آخر است
عشق مادر به فرزند.....بی مانند و نایاب است
شگفتی ساز است....شورآفرین است..
بقول ایرج میرزا.....شبها بر گاهواره ی من
بیدار نشست و........خفتن آموخت..
تندرست و موفق و شادکام باشی نازنین دوست.
اندیشه جان همه پست هایی را که به دلیل مسافرت نخونده بودم خواندم.