در آغوش نور

خود را می کاوم.....

 

نه از روی تردید بلکه از روی کنجکاوی......

 

به پشت سر می نگرم.اثری از راه گل آلود و باتلاق های حاشیه ی آن که بار ها

 

زندگیم را به خطر انداخته بود نمی یابم.در عوض در افق نوری را می بینم که آغوش خود

 

را به سوی من گشوده است و انتظار مرا می کشد.

 

اکنون یک چیز به همراه خود دارم و آن تجربیات گرانبهای گذشته است. 

 

راه بسی دراز  است و  راه های گل آلود بسیار نیز......

 

نظرات 6 + ارسال نظر
بنفشه یکشنبه 20 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 12:39 ق.ظ http://banafsheh192.blogfa.com/

اندیشه نازنین شجاعت میخواهد پا گذاشتن در این راه گل الود بی برگشت.

[ بدون نام ] جمعه 25 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 05:16 ب.ظ

بوس

یاسمن(چند قدم نزدیکتر به خدا) جمعه 25 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 06:11 ب.ظ http://mehrabooni-sedaghat.blogfa.com/

اندیشه جان کاش همه انقدر زیبا به زندگی نگاه میکردن و بار غم شکستهاشونو به دوش نمی کشیدن...

یاسمن(چند قدم نزدیکتر به خدا) دوشنبه 4 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 04:47 ب.ظ http://mehrabooni-sedaghat.blogfa.com/

اندیشه جان به روزم...

یاسمن(چند قدم نزدیکتر به خدا) پنج‌شنبه 21 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 07:05 ب.ظ http://mehrabooni-sedaghat.blogfa.com/

این کاویدن تموم نشد؟

ناصر جمعه 9 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 03:38 ب.ظ http://www.bogart.blogfa.com

وبلاگت بسیارجالب ومفید بود شما هم به من سربزن و اگر براتون ممکن هست وبلاگهای من رو در لینکستان خود قرار دهید تا زیر سایه شما نسیمی به ما بوزد و بازدیدکنندگان شما گوشه چشمی به وبلاگ ما داشته باشند پیروز باشید به امید روزی که وبلاگهای من باعث شادی و امید شما دوست عزیز شود.... موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد