درهربهار...
درچشم انداز خانه ام
درخت گیلاس پیر.... به بار شکوفه می نشیند
و سرشارشکوفه های بنفش....
نگاهش می کنم... چه مشتاق
میل باروری دارد......
ولی کوتاه زمانی دیگر
بادی ونسیمی همه شکوفه هارابر
گستره زمین می فرش می کند.........
وچه زیباست تلاش درخت کهنی که بی خسته و پرامیدهرسال
به شکوفه می نشیند بی آنکه نگین گیلاس براندام خود حس کند ...!
درخت پیر ماه وسال است.... اما... قلبش
سایه اش....... شکوفه اش......... نشان دهنده هم چنان زنده بودن او......
چقدر بهاررا و...زیبایی شکوفه گیلاس را دوست دارم....
من....... آن درخت کهن سالم و تو....... شکوفه گیلاس
هماره بشکوف برتن این درخت پیر..... ......... ای زیباترین شکوفه ممکن