پدر و مادر پیامبرانی هستند که ماموریت دارند تا فرزندان خویش را در سیر کمال هدایت کنند...

دستهایش را می بینم که چطور چروکیده شده اند.صورتش خسته است٬گویی سالیان است که

مجال استراحت را پیدا نکرده.

هر روز کنار پنجره می نشیند و به بیرون می نگرد.

زمستان ها و تابستان های زیادی را از پشت پنجره دیده است.نگاهش می گوید که در انتظار

است در انتظار چه چیز؟ شاید خودش هم نداند.

هنوز هم خیابان باریک و شلوغ بیرون برایش تازگی دارد.هنوز هم صدای مرد چرخی گلفروش٬

صدای بازی بچه ها برایش تازگی دارد.

خاطرات مانند یک فیلم سینمایی از مقابل دیدگانش می گذرند.نگاهش به من سرشار از غرور

است. مرا که نگاه می کند به خود می بالد.این را در چشمانش می بینم.

به او می نگرم و در او می اندیشم عشق بی پایانم را به او احساس می کنم ولی افسوس که

نمی توانم ابراز کنم.

با این حال دستانش را میبوسم و می گویم روزت مبارک!