.هر روز شاهد کشتار تعداد بیشماری از انسان های مظلوم در کره ی خاکی .هستیم
.دوباره می بینیم که بشر به دوران جنگ های وحشیانه ی دوران قدیم،باز .گشته است
طمع بشر این فرزند گستاخ طبیعت برای دستیابی یه قدرت روز به روز بیشتر شده،تا جاییکه حاضر است با بیرحمی و سنگدلی هرچه تمامتر همنوع خود .را بکشد
اگر با دیدی باز به پیرامون خود بنگریم درمیابیم که  عقل،این متمایزکننده ی بشر از سایر حیوانات که سبب بسیاری از پیشرفت ها شده خود او را گرفتار ساخته به گونه ای که    دردسرساز  .شده
بجای اینکه این همه بودجه و سرمایه صرف رسیدگی به وضع بیمارانی که از بیماری های سخت درمان و بی درمان یا گرسنگانی که غذا برای خوردن ندارند شود، صرف ساختن انواع اسلحه .های مرگبار و وحشتناک شده است
.انحطاط فکری بشر تا به کجا رسیده است؟خود دارد به دست خود از بین می رود
؟چه زمانی قرار است این سقوط بشر به چاه سرنگونی قطع شود